eISSN: 1897-4317
ISSN: 1895-5770
Gastroenterology Review/Przegląd Gastroenterologiczny
Current issue Archive Manuscripts accepted About the journal Editorial board Abstracting and indexing Subscription Contact Instructions for authors Publication charge Ethical standards and procedures
Editorial System
Submit your Manuscript
SCImago Journal & Country Rank
1/2006
vol. 1
 
Share:
Share:

Interview
Wywiad z prof. Beatą Kos-Kudłą

Grażyna Rydzewska

Przegl Gastroenterol 2006; 1, 1: 1-2
Online publish date: 2006/03/31
Article file
- Wywiad.pdf  [0.53 MB]
Get citation
 
 
Guzy neuroendokrynne układu pokarmowego to temat z pogranicza wielu specjalności – diagnostyką i terapią zajmują się zarówno endokrynolodzy, jak i gastroenterolodzy oraz chirurdzy, w każdym kraju wygląda to inaczej. W Polsce jest Pani niekwestionowanym autorytetem w tej dziedzinie. Kto, zdaniem Pani Profesor, powinien zajmować się pacjentami z tym schorzeniem, gdzie powinni być diagnozowani i leczeni?

Nowotwory neuroendokrynne układu pokarmowego (GEP NET) ze względu na swój charakter są przedmiotem zainteresowania specjalistów z różnych dziedzin medycyny: endokrynologii, gastroenterologii, chirurgii, onkologii, medycyny nuklearnej czy patomorfologii. Z uwagi na pochodzenie guzy tego typu mogą być hormonalnie czynne i manifestować się nadmiernym wydzielaniem substancji, takich jak hormony (np. insulina, gastryna, glukagon) lub aminy biogenne (np. serotonina), dlatego też w takich przypadkach lekarzem, do którego uda się chory będzie endokrynolog. Często jednak guzy te rozwijają się bezobjawowo lub dają niecharakterystyczne objawy ze strony układu pokarmowego, z którymi pacjent zgłasza się do gastroenterologa. Niestety, najczęściej guzy te bywają rozpoznawane w momencie, gdy pojawiają się przerzuty, głównie do wątroby. W naszym kraju tego typu nowotwory są wciąż rzadko rozpoznawane i sprawiają niejednokrotnie wiele trudności diagnostycznych, dlatego konieczne jest upowszechnianie wiedzy o ich występowaniu oraz o nowych sposobach diagnostyki i leczenia. Nieważne jest, do jakiego specjalisty trafi chory. Istotne zaś jest, aby lekarz uwzględnił w diagnostyce różnicowej istnienie tych rzadkich chorób. Wczesne rozpoznanie pozwala na wyleczenie lub spowolnienie rozwoju nowotworu i kontrolowanie jego przebiegu, co ma bezpośredni wpływ na podniesienie jakości życia chorych. Należy podkreślić, że rozpoznanie i leczenie choroby może być obecnie w całości przeprowadzone w Polsce, z uwzględnieniem obowiązujących na świecie standardów. W Klinice Endokrynologii ŚAM w Zabrzu istnieje możliwość kompleksowej diagnostyki biochemicznej i obrazowej oraz leczenia, które prowadzimy we współpracy z Kliniką Chirurgii i Instytutem Onkologii w Gliwicach (łącznie z leczeniem radioizotopowym). Bardzo prężnym ośrodkiem jest Centralny Szpital Kliniczny MSWiA w Warszawie, gdzie swoją siedzibę ma Stowarzyszenie Pacjentów i Osób Wspierających Chorych na Guzy Neuroendokrynne, powstałe z inicjatywy dr. Jarosława Ćwikły. Nie sposób wymienić wszystkich, którzy obecnie zajmują się chorymi z guzami neuroendokrynnymi.

Z inicjatywy Pani Profesor stworzony został Krajowy Rejestr Guzów Neuroendokrynnych. Jaki jest główny cel takiego działania, czy jest to rodzaj sondy epidemiologicznej i jakie znaczenie mają wiadomości uzyskane z takiego rejestru dla lekarzy i ich pacjentów?


Krajowy Rejestr Guzów Neuroendokrynnych GEP jest próbą stworzenia ogólnopolskiego forum wymiany wiedzy i doświadczeń, a jednocześnie rozpoczęcia wieloośrodkowej współpracy w dziedzinie diagnostyki i leczenia tych nowotworów w Polsce. Celem utworzenia rejestru jest gromadzenie danych o chorych z guzami neuroendokrynnymi GEP. Ma to umożliwić standaryzację rozpoznawania i leczenia, ocenę wyników leczenia oraz formułowanie postulatów i opinii odnośnie prawodawstwa i rozwiązań organizacyjnych na podstawie wiarygodnych faktów. Wiedza o skali problemu guzów GEP w Polsce jest bardzo ważna, gdyż stwarza szansę zjednoczenia działań specjalistów zajmujących się tym problemem, m.in. w uzyskaniu refundacji odpowiednich leków.
Warto podkreślić, że działaniom naszym patronują liderzy prężnie działającego Europejskiego Towarzystwa Guzów Neuroendokrynnych, w tym jego prezydent prof. B. Wiedenmann oraz prezydent elekt prof. W.W. de Herder.

Diagnostyka guzów neuroendokrynnych to wciąż ogromny problem w wielu ośrodkach. Jaki jest pomysł Pani Profesor na poprawienie tej sytuacji, jaka jest dostępność do diagnostyki na terenie naszego kraju i jak funkcjonuje to w innych państwach?


Może rozpocznę od drugiej części pytania. Diagnostyka guzów neuroendokrynnych stwarza sporo trudności diagnostycznych także i w innych państwach, gdyż są to rzadkie nowotwory i dlatego istnieje tendencja do centralizacji chorych w ośrodkach wyspecjalizowanych w tej dziedzinie. Jedną z wiodących w Europie jest Klinika Onkologii Endokrynologicznej Uniwersytetu w Uppsali, kierowana przez prof. K. Õberga, którego gościliśmy w listopadzie ubiegłego roku na zorganizowanej przez nas w Warszawie I Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej pt. Guzy neuroendokrynne przewodu pokarmowego GEP-NET. W Polsce poprawia się dostępność do diagnostyki guzów GEP NET. W większości dużych miast można już wykonać podstawowe badania, umożliwiające lub sugerujące rozpoznanie tej choroby. Problemem pozostaje w naszym kraju powszechny dostęp chorych do najnowszego leczenia, m.in. z powodu braku jego refundacji. Uważam więc, że najlepszym rozwiązaniem byłoby prowadzenie wysoko specjalistycznej diagnostyki i leczenia w wybranych ośrodkach, w których istnieje możliwość współpracy lekarzy wielu specjalności, co przyczyni się do wyboru najskuteczniejszych sposobów pomocy chorym z wykorzystaniem najnowszych zdobyczy dzisiejszej medycyny.

Ostatnie pytanie dotyczy leczenia guzów neuroendokrynnych, a szczególnie problemu związanego z refundacją niektórych kosztownych metod farmakoterapii czy terapii radionuklidami. Jakie rozwiązania Pani Profesor uważa za najbardziej zasadne?

Pośrednio udzieliłam już wcześniej odpowiedzi na to pytanie. W odróżnieniu od większości krajów europejskich najnowsze skuteczne metody leczenia guzów neuroendokrynnych nie są w Polsce refundowane. Dlatego zjednoczenie wysiłków wielu specjalistów i naukowców, organizacja takich struktur, jak Krajowy Rejestr Guzów Neuroendokrynnych GEP, Stowarzyszenie Pacjentów i Osób Wspierających Chorych na Guzy Neuroendokrynne, jak również działania edukacyjne doskonalące wiedzę o nowych możliwościach diagnostycznych i terapeutycznych, powinny się przyczynić do tego, aby organy odpowiedzialne za służbę zdrowia w naszym kraju dostrzegły wagę problemu i podjęły odpowiednie decyzje, pozwalające nam właściwie leczyć chorych z guzami NET.
Dziękuję za rozmowę.

Rozmawiała
prof. Grażyna Rydzewska
Copyright: © 2006 Termedia Sp. z o. o. This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Quick links
© 2024 Termedia Sp. z o.o.
Developed by Bentus.